67
ZONGULDAK'TAN
67 FOTO
KİRAZ ALDIM DİKMEDEN
VEYA
TOMBALACIK HALİMEM
Zonguldak ili Devrek ilçesi Hüseyinçavuşoğlu Köyünde zengin bir adam vardır.Büyük bir konakta otururlar. Bu adamın da Halime adında güzel bir kızı vardır. Güzelliği dillere destandır. Bütün köy delikanlıları ona tutkundur. Gece gündüz onun hayali ile yaşarlar.
Ama o köye yeni gelen Mehmet adında bir öğretmeni sevmektedir. İki genç ilk önce çeşme başında karşılaşırlar. O karşılaşma ile başlar sevdaları.
Öğretmen öğrencilerinden biri ile Halime’ye bir mektup gönderir. Köyün yukarısında çam ağaçlarının arasında buluşmalarını söyler. Halime Yarbaşı denilen bir tarafı uçurum olan bu yere gelir. Orada buluşurlar. Konuşurlar. İki genç vakit buldukça Yarbaşı denilen yerdedirler.. Gelecekle ilgili günlerini hayal ederler.
Öğretmen artık dayanamaz. Annesini babasını çağırır Halime’yi babasından istetir. Ama babası Halime’yi Mehmet öğretmene vermez. Çünkü Beycuma’da oturan zengin bir arkadaşının oğluna vermeye söz vermiştir. İki gencin bütün hayalleri yıkılır.
Bu gençlerin sevdası köye yayılmıştır. Köy ileri gelenleri araya girdilerse de yalvarmaları yakarmaları boşa gider. Babası kararlıdır. Halime’yi zengin arkadaşının oğlu ile evlendirecektir.
Bu arada Mehmet öğretmenin de Bolu’ya tayini çıkar. Ancak her fırsatta Yarbaşın’a gidip sazının tellerine dokunan Mehmet öğretmen çalıp söyler. Ama Halime’nin dışarı çıkması yasaklanmıştır. Halime Yarbaşına gidemez.
Bir gün bır fırsatını bulur Mehmet yine Yarbaşın’da çalıp söylerken Halime gelir. Mehmet der ki “Halime benim tayinim çıktı Bolu’ya, gel kaçalım. Boluya gidelim” ama halime babasının gücünden korkar. Çok sevdiği Mehmet’ine zarar verebileceğini düşünür. Mehmet’le kaçmayı göze alamaz. Ama çok ağlar günlerce uyumaz yemez içmez. Mehmet’in aşkından deli divane olur. Mehmet de gider.Gidiş o gidiş. Bir müdder sonra mehmet’in anası babası gelir.Oğlumun tayini çıkmıştı. Neden gelmedi. Haber alamadık. Nerde bu çocuk diye köye gelir. Onlar gitti derler. Halime’nin babasına sorar. Bilmediklerini söylerler. Mehmet dağlardan doğru Bolu’ya giderken kaybolmuştur. Ne kadar aradılarsa da bulamazlar. Halime bir daha kahrolur. Günlerce ağlar, yemez içmez ve üzüntüsünden ince hastalığa tutulur. Halime yıllarca bu hastalığı çeker.Yorgan döşek yatar. Sararır solar. Tabi bu hastalık sebebi ile de babası onu evlendiremez. Halime Mehmet öğretmenin kendi için söylediği türküyü söyleye söyleye son nefesini verir. Mehmet’ine öbür dünyada kavuşmak ümidi ile gözlerini hayata kapatır.
Mehmetin Yarbaşında Halime için söylediği Türkü:
Kiraz aldım dikmeden
Halimem dallarını bükmeden.
Bir armağan ver bana
Halimem ben gurbete gitmeden.
Tombalacık halimem Yarbaşına gel,
Ben gidiyorum Bolu’ya düş peşime gel.
Ocak başında kaldım,
Halimem ince fikire daldım.
Kapılar açıldıkça ,
Halimem geliyor sandım.
Alçaklara kar yağıyor üşümedin mi?
Sen bu işin sonunu düşünmedin mi?
Tütün aldım Hendek’ten
Halimem hekim gelir Devrek’ten,
Hekim bize ne desin,
Halimem yangınımız yürekten.
Algın mısın Halimem,baygın mısın gel,
Hiç haberin gelmiyor dargın mısın gel.
Tombalacık Halimem Yarbaşına gel,
Ben gidiyorum Bolu’ya düş peşime gel.